Πώς να ζητάς συγγνώμη

Είμαι στο δρόμο σήμερα γιατί θέλω να ζητήσω συγγνώμη.

Ebrahim, Άγγελε, Έλενα, Αγάπη, Αθηνά, Αναστάσιε, Αναστασία, συγγνώμη που δεν κατάφερα να σας προστατέψω.

Ανδρέα, Αφροδίτη, Βάια, Βάιε, Βασίλη, Βασιλική, και Γιώργο, λυπάμαι που δεν φρόντισα να φτάσετε σπίτι σας με ασφάλεια.

Ionel, Mohhammad Edris, Pavlini, Δήμητρα-Ευαγγελία, Δημήτρη, Ελένη, Ελισάβετ, έπρεπε να έχω προσπαθήσει περισσότερο να είναι ασφαλές το τραίνο που εμπιστευτήκατε.

Ελπίδα, Εριέτα, Ευάγγελε, Ευαγγελία, Θωμαή, Ιορδάνη, Ιφιγένεια, ήταν λάθος μου να νοιάζομαι μόνο για τον εαυτό μου κάθε μέρα, και να κοιτάω μόνο τη δουλειά μου.

Ιωάννη, Καλλιόπη, Κλαούντια, Κυπριανέ, Μαρία, Νικήτα και Νικόλαε, απέτυχα να ασκήσω την πίεση που χρειάζονταν για να λειτουργεί σωστά το κράτος.

Ντενίς, Παναγιώτη, Σοφία-Ειρήνη, Σπύρο, Σωτήρη, Φραντσέσκα, Χρυσή θα μπορούσα να έχω παλέψει για μία κοινωνία αντάξιά σας, αλλά δεν το έκανα.

Πάνω από όλα, λυπάμαι που δεν είστε εδώ να ακούσετε τη συγγνώμη μου.

Δεν είναι αρκετό, αλλά είναι κάτι. Και το έκανα.

Το μόνο που μένει είναι να δούμε ποιοι δεν ζητούν συγγνώμη. Ποιοι δεν είναι εδώ, μαζί μας, στον δρόμο, να απολογηθούν.

Cover photo © Estela Valasi


As always, let me know your thoughts on fosstodon or electric requiem

And, if you find this interesting enough, you may want to donate towards my costs as an independent developer.